III G

heh, dzięki wam, w naszej religii faktycznie jest cała ta otoczka, ludzie, Kościół, ale my nie mamy rozmyślać nad tym, kto późnym wieczorem wychodzi z plebani ( Wink

) czy zastanawiać się nad historią, wyprawami krzyżowymi, odpoustami na całe życie z góry i ogólnie wszystkim tym, co typowo ziemskie, tylko mamy czerpać z niej to, co najbardziej wartościowe, dobro, miłość, przykazania, te wszystkie pierdoły! to, co sprawia, że ludzie są dobrzy, nie że słuchają ślepo Radia Maryja i potem grzeszą w imię Boga, ale mamy być dobrymi ludźmi, którzy są wśród wyznawców innych religii, bo religia to tylko zbiór wskazówek, religia nie może zmuszać człowieka do podporządkowywania się innym czy jakimś prawom, ale ma sprawiać, że ten człowiek chce dobrze żyć i pomaga mu w tym życiu, tyle.
olejcie to wszystko, bądźcie ludźmi, wierzcie w Boga i nie zastanawiajcie się nad ziemskim kościołem, religia to zbiór praw, a nie poglądy jakiegoś księdza, Bóg to pojęcie stworzone przez człowieka, od nas zależy, co w nim widzimy, a żeby być dobrym, wspaniałym człowiekiem, nie trzeba wcale być chrześcijaninem... pamiętajcie, że religia to wskazówki, znaki, nie kamień, który mamy wielbić ponad wszystko, jak przed wiekami

wsumie jeśli chodzi omnie to mnie najbardziej nurtuje ta kwestja powstania świata jakto było.. dlaczego teoria wielkiego buuuum nie pokrywa sie nic a nic z adamkiem i ewcią..? dlaczego jak pytalismy sie o to księdza to sam nie potrafił tego wyjaśnic.. nie wiem czemu ale ja osobiscie bardziej sklaniam sie ku temu naukowemu podejsciu do stworzenia świata.. , bo to jest dziwne.. przeciez wiadomo jak przebiegała ewolucja.. od czego sie zaczeło.. przeciez nie bylo tak ze powstał sobie lewek tak odrazu a za drzewkiem mis panda itp.. przeciez to wszystko zostało przekazane i udowodnione w badaniach na temat ewolucji zwierząt.. bo juz o ewolucji czlowieka nie wspomnę.. to w takim razie gdzie byli adam i ewa.. no jak juz cos to zapewno po dinozaurach Very Happy

i po wszystkich tych innych dziwnych stworzeniach.. gdzie byl ten raj w którym miejscu gdzie była wierza babel.. ( moze ja to troche pisze w stylu malego 4 - letniego chłopczyka który jedzie z mamusią pociągiem i aptrzy przez okno i sie pyta co to są te drzewa a po co..? albo patrzy w niebo i widzi księzyc i pyta sie mamusiu dlaczego on za nami jedzie..? ) nom bo nie ukrywając moje wątpliwosci są bardzo banalne a zarazem.. cięzkie do wyjaśnienia.. ja jestem realistą i niestety na wszystko patrze obiektywnie nie unosze sie jak nie widze potrzeby i lubie jak jest wszystko jasne a to niestety nie jest.., no ale my jako chrześcijanie musimy w to wierzyc.. ja ogólnie jestem dumny z naszej wiary.. i mimo wszystko jest dlamniw wyżej w hierarchi niz wszystkie inne aczkolwiek wszystkie sprowadzają sie do tego samego.. Wink

wiec wiecie jakby nastala świeta wojna to wziął bym karabin i poszedł walczyc za wiare.. prawie jak krzyżowiec Very Happy

dzieki za przeczytanie

ale sie rozpisujecie Wink

osobiscie to wierze w te dwie koncepcje powstania swiata i tez sobie to tlumacze troche po dziecinemu, bo Bog stwarzal swiat przez 6 dni - ale to bylo w przenosni, tak wiec swiat powstawal (mogl powstawac) przez miliardy lat tak jak to mowi naukowe podejscie - wychodzi na to ze 2 koncecje sa dobre i jakos sie tam uzupelniaja...

heh, nie, tzn. od powstawania wszechświata jest nauka, Bóg jest od samego Wielkiego Wybuchu (nie możemy i właściwie nauka pewną ręką okazuje nam, że nie będziemy nigdy w stanie wyjść poza nasz wszechświat, chyba, że do wszechświata z identycznymi prawami jak nasze, ale i tak nie wyjdziemy ponad wszechświat czy wszechświaty, gdzie to sobie wyobrażamy te wyższe siły, a więc i Boga, religia nie zaprzecza ewolucjonizmowi, ale są ludzie, którzy twierdzą, że życie nie mogło powstać w tak krótkim czasie, w jakim u nas rzekomo powstało
jest taki artykuł Mirosława Dakowskiego (prof. doktor habilitowany fizyki jądrowej Rolling Eyes

) pt. "Czy Ewolucjonizm jest nauką", znajdziecie go tutaj: [link widoczny dla zalogowanych]
nie pamiętam dokładnie tego, ale gość podważa tam możliwość samoczynnego powstania życia w czasie, jaki miało do rozdysponowania, tzn. coś okolo 5-6 mld lat (nie pamiętam dokładnie), tylko że on podchodzi do tego matematycznie, tzn. ewolucja jest raczej nauką (właściwie to zależy, autor właśnie tam się o to pyta) opierającą się na tym, co dziś widzimy, no i na odnalezionych szczątkach, jednak wielu ludzi podchodzi do tego w znacznie konkretniejszy sposób, tzn. matematyką, co nie jest wcale głupstwem (wystarczy trochę poczytać linkowanego tekstu), w każdym razie autor sugeruje, że być może życie zawdzięczamy jakiejś zewnętrznej sile, życie, a może raczej tak szybki jego rozwój, jedni mówią o innej cywilizacji, inni o Bogu, chociaż dla mnie to jest dośc kontrowersyjne, bo dotąd siedziałem w przekonaniu, że wszystko, co w naszym wszechświecie, jest wytłumaczalne, tzn. nawet jeśli Bóg ingeruje w nasz świat, to nie w taki sposób, abyśmy nie mogli czegoś udowodnić naukowo, na podstawie znanych nam, lub dopiero czekających na poznanie praw
miesiąc temu oglądałem "Nie do wiary" na tvn'ie i stwierdziłem, że sam program to masakra do potęgi (zjechałem ten program na swoim forum i właśnie gość dał cynk odnośnie tego wcześniej wspomnianego tekstu Smile

), ale było tam mówione o pewnych nieścisłościach w naszych ewolucjonistycznych przekonaniach, dość mocna wskazówka (chodziło o jakieś szczątki praczłowieka i ich datowanie), dobra, bo przesadzam chyba Wink

Paweł, nie bierz tego jak w serwis informacyjny, ale prędzej jak kreskówkę z morałem Wink

nom to ostatnie zdanie było ważne.. bo troche tak to wzielem Smile

wsumie dlamnie jest to bezsensu.. za duzo i za bardzo to gmatwasz Very Happy

no ale nic moze jescze raz przeczytam z większym skupieniem ;P

heheh

zacznę szukać tłumacza Wink

heh moze moze.. ale ja myśle ze ty zabardzo sie wczuwasz i za duzo chcesz przekazac czasem nie zważając na sens Very Happy

no ale Niechaj budjet

Cio do wielkiego bum to ja wam powiem, ze ta teoria sie nawet pokrywa z A+E ( Smile

))). nio bo wielkie bum mogl przeciez stworzyc Bog!! A w Biblii tez na poczatku Bog stworzyl Niebo i Ziemie, potem rosliny, potem zwierzeta, a dopiero na koncu czlowieka. I wcale nie jest powiedziane, ze czlowiek nie jest od malpy. Bo malpa i w nauce i w Biblii byla najpierw. Troszki logiki w mysleniu i mozna wymyslec wszystko Razz

>ach skromna jestem, nie ma co Cool

< ...
Wracajac do tematu wiary... Hm, chodze do kosciola, wierze w Boga, wydaje mi sie, ze bardziej, niz kiedys. Nie jestem jakas fanatyczka, ale do kosciola nie chodze z przymusu tylko z potrzeby. Wiem, ze dzisiejszym mlodym wydaje sie to dziwne, ale trudno, przynajmniej nie wszystkim Very Happy

Pozdrawiam Was!!

każdy sobie moze tłumaczyc jak kce Wink

ja tam pozostaje przy swoim Wink

Może ja też się wypowiem na temat wiary, a co!
Wrócę do wypowiedzi Pawełka, któremu się nie mieści w głowie Adaś z Jewciom, mnie się nie mieści istota Trójcy Świętej, kilkanaście osób mi to tłumaczyło, rozumiejąc to, przytakując, pozostaje mi w świadomości jedno, zasadnicze pytanie: JAK? Ale mniejsza o to, staram się to zrozumieć, powoli mi się to nawet skleja w całość...
Co do samej istoty wiary, to nie wyobrażam sobie bez niej życia, owszem, chodzenie do kościoła to dla mnie często czysta formalność, niestety... Męczy mnie to. Gdyby Msza składała się wyłącznie z „niezbędnych” elementów (tak to nazwijmy, nie będę się odnosić do konkretnych elementów liturgii), to po pierwsze, byłoby krócej Wink

, ale co ważniejsze, przechodzę powoli do meritum... nie wiem, jak wy, ale ja nie mogę długo się skupiać na czymś, na czymkolwiek, w pewnym momencie się wyłączam, niestety... U mnie moment krytyczny, to tak od czytań, do kazania (początku)... później sama prefacja, to już formalność, mimo, że właśnie wtedy ma miejsce najważniejsza część mszy, czasem wytrwam do tego momentu w miarę skoncentrowana (o skupieniu nie ma już wtedy mowy!), ale ogłoszenia i końcówka mszy, to już tylko odliczanie...
Mimo wszystko bardzo lubię chodzić do kościoła, kiedy jest pusto, ciemno i w ogóle nastrojowo... Wtedy mam wrażenie, że Bóg ma dla mnie czas, może to zabrzmiało śmiesznie, bo miliony osób wtedy modlą się gdzieś indziej, ale nie czuję bariery utartych regułek, modlę się po swojemu i wtedy jest dobrze, wtedy czuję, że On tam jest...
Bardzo podobało mi się to plastyczne i bardzo obrazowe sformułowanie Kamila co do istoty świata, ale mimo, że świat jest tak piękny i w ogóle świetny, to jakoś koncepcja kościoła nie przemawia już do mnie.
Nie przemawia od śmierci JPII, mam straszne wyrzuty sumienia, bo nie czarujmy się, olewałam większość jego wypowiedzi, było dal mnie logiczne, że nasz Papa był, jest i BĘDZIE... Teraz go już nie ma, wiem, że czuwa tam na górze i czasem już się do niego modlę, ale tak cholernie mi brak autorytetów w kościele... Nie potrafię nie porównywać Benedykta do Jana Pawła... Niestety, nie akceptuję nowego papieża, żeby nie wiem, jaki był wspaniały i jak się starał, to „moim” papieżem jest nadal JPII...
Wszyscy mamy wątpliwości, wiara nie jest już tak prosta i łatwa jak w dzieciństwie...
Nie chce tu wyjść na hipokrytkę, ale powiem tyle, każdy musi znaleźć swoją drogę do Boga, ważne, żeby szukać, a jak się nie udaje, to się nie poddawać... Nie odpuszczać w połowie drogi, bo to najgorsza z możliwości!
Próba akceptacji Boga jako Ojca bywa trudna, ale zwykła rozmowa z Nim może wiele zmienić w życiu, wiem z autopsji...
Ale się rozpisałam, przepraszam was wszystkich i dziękuję za cierpliwość tym, którzy dotrwali do końca!

Aya napisał:

Wszyscy mamy wątpliwości, wiara nie jest już tak prosta i łatwa jak w dzieciństwie...

ciągle się powtarza, że w dzieciństwie było tak fajnie, tak beztrosko, a ja jednak wolę być sobą w aktualnym czasie, bo świat już wygląda zupełnie inaczej, właściwie to wcześniej go nie widziałem, będąc dzieckiem ma się głupie radości i głupie problemy, które przychodzą z góry, nie mamy właściwie na nie wpływu, nie potrafimy ich brać inaczej, niż zostaliśmy nauczeni, teraz jesteśmy wolni, możemy w spokoju wszystko poznawać, uczyć się, patrzeć na wszystko na swój sposób, przecież faza dziecka jest tylko po to, by człowiek stał się dorosły, po prostu musimy mieć określony czas, żeby przygotować się do bycia dorosłym (tzn. takim pełnym) człowiekiem, później już wszystko zależy od nas
jasne, że w dzieciństwie zawsze znajdziemy coś miłego, ale ja tam się cieszę, że już lekko wyrosłem Wink

Kamil!
Ja nie twierdze, że w dzieciństwie było fajniej i wogóle, w dzieciństwie wszystko było duuuużo prostsze... Czasem za tym własnie tęsknię...
Nie trzeba się było martwić ani przejmować niczym.
A teraz jestem odpowiedzialna za siebie, owszem, mogę decydować i wogóle, ale weź pod uwagę ile to sprawia problemów i trudności...
Ja też wolę byc w czasie i przestrzeni teraźneijszej, ale tęsknota za utraconym pozostaje...

Aya napisał:

Kamil!
Ja nie twierdze, że w dzieciństwie było fajniej i wogóle

no tak, ja też nie twierdzę, że tak twierdzisz Wink

tylko chciałem się odnieść do tego, bo to powszechny powód do narzekań Wink

Teraz nam pozostało Twierdzenie i odtwierdzanie się Very Happy

No cóż, ale mów co chcesz kwestia bezsporna, w dzieciństwie było inaczej i nie powiesz mi, że nigdy za tym nie tęsknisz...
Chyba, że powiesz Wink

nie powiem Wink

było inaczej, ale jednocześnie to, co wygląda dziś dla nas na szczęście, dziecięcą radość życia, wtedy było jednak czymś innym, nie potrafiliśmy się w pełni cieszyć tym, że mamy powody do szczęścia, choć dziecięcego, ale wówczas jak największego szczęścia, rozumowaliśmy w zupełnie inny sposób, dlatego to, co widzimy dziś za szczęście, wtedy nie było nim w tym samym znaczeniu, dlatego twierdzę, że dobrze jest być trochę starszym, bo mamy o wiele większe horyzonty, wychodząc z małej piaskownicy stajemy przed wielką piaszczystą planetą (Mars Very Happy

), która jest nasza, dlatego też nie można ciągle myśleć o tym, jak to fajnie było w tej piaskownicy, bo to było jedynie formalne przygotowanie do tej podróży na Marsa Wink

życie mamy poświęcić na jego odkrywanie, tęsknimy za łatwością, za tymi "treningami", ale to przez to, że nie pamiętamy tego, jak było naprawdę, zapominamy o tym, jak wielkie możliwości dostaliśmy dorastając, oczywiście to też odpowiedzialność i problemy, ale, tak czy siak, pozaostaję przy swoim, nie mam pomysłu na argumenty Wink